Η αεροπυρόσβεση με το αμφίβιο CL-215 είναι εξαιρετικά απαιτητική αποστολή, η οποία συχνά επιβάλλει την επίδειξη αυτοθυσίας και ηρωισμού από το διθέσιο πληρωμά του. Αρχικά η φάση της υδροληψίας περιλαμβάνει τη συλλογή περίπου 5.000lt ύδατος σε 12sec, με το αεροσκάφος να αντιμετωπίζει τον άνεμο και το κύμα ολισθαίνοντας επί ενός θαλάσσιου διαδρόμου διαστάσεων της τάξης των 2.000m×100m. Ακολούθως το αεροσκάφος βάρους 20t πραγματοποιεί ρίψη θεωρητικά από ύψος 30m (και πρακτικά από αρκετά μικρότερο), με το πλήρωμα να λαμβάνει διαρκώς υπόψη εξάρσεις του αναγλύφου και τεχνητά εμπόδια κατά την προσέγγιση και απαγκίστρωση από το σημείο ρίψης, τη διαφορά του βάρους πριν και μετά από αυτήν, καθώς και τα πάντοτε παρόντα θερμά ανοδικά και ψυχρά καθοδικά ρεύματα, τα οποία προκαλούν έντονες αναταράξεις, δυσχεραίνοντας τους υπολογισμούς και πολλαπλασιάζοντας την κόπωσή του.
Η προσέγγιση του αναγλύφου σε ύψος συχνά μικρότερο του εκπετάσματος του αεροσκάφους είναι λίαν επικίνδυνη, λόγω του εξαιρετικά περιορισμένου χρόνου αντίδρασης σε περίπτωση απροόπτου συμβάντος. Τα αεροσκάφη μεταφοράς, αεροπυρόσβεσης και ναυτικών επιχειρήσεων δε διαθέτουν καθίσματα εκτίναξης του πληρώματος, καθώς αυτό γενικά δεν απαιτείται από τη φύση των αποστολών τους. Ωστόσο τα πυροσβεστικά αεροσκάφη προσεγγίζουν υπερβολικά και επαναλαμβανόμενα το έδαφος, εκτελώντας ελιγμούς συχνά υπό συνθήκες ανεπαρκούς ορατότητας, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις αεροπυρόσβεσης να καθίστανται τόσο επικίνδυνες, όσο και οι πολεμικές αποστολές. Τυχόν μηχανική βλάβη ή απώλεια στήριξης μαχητικού αεροσκάφους σε χαμηλό ύψος ενδέχεται να μην αποβεί μοιραία για το πλήρωμα χάρη στη δυνατότητα εγκατάλειψης, ενώ στα CL-215 και CL-415 το πλήρωμα κινδυνεύει άμεσα να αντιμετωπίσει το μοιραίο.
Επιπλέον το CL-215 δε διαθέτει καθόλου σύγχρονα αεροβοηθήματα, όπως ενδεικτικά Σύστημα Διαχείρισης Πτήσης (FMS) με Αυτόματο Σύστημα Ελέγχου Πτήσης (AFCS), Σύστημα Αναφοράς Θέσης και Πορείας (AHRS), σύστημα αυτόματης ρύθμισης ισχύος (autothrottle) κινητήρων, Σύστημα Προειδοποίησης και Αποφυγής Αναγλύφου (TAWS) και Σύστημα Ηλεκτρονικής Οργανολογίας Πτήσης (EFIS), με αποτέλεσμα το πλήρωμα να το πετά κυριολεκτικά "στο χέρι" και ο χειρισμός του να απαιτεί μείζονα σωματική και διανοητική προσπάθεια, η οποία επιτείνεται όσο παρατείνεται ο χρόνος των επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου