Στηριγμένοι σε μια μεταλλική κατασκευή σε σχήμα κυψέλης, οι προβολείς στέλνουν 350 kilowatt ενέργειας σε μια πλάκα με διαστάσεις 20 επί 20 εκατοστά, θερμαίνοντάς τη μέχρι τους 3.000 βαθμούς Κελσίου -η πλάκα δέχεται 1.000 φορές περισσότερη ενέργεια από ό,τι αν ήταν εκτεθειμένη στη φυσική λιακάδα, λένε οι ερευνητές της γερμανικής αεροδιαστημικής υπηρεσίας DLR. Το Ινστιτούτο Ηλιακής Έρευνας της υπηρεσίας ουσιαστικά δοκιμάζει μια νέα προσέγγιση για την παραγωγή φθηνού υδρογόνου. Το υδρογόνο θεωρείται από πολλούς ιδανικό καύσιμο, αφού όταν καίγεται παράγει μόνο υδρατμούς χωρίς καθόλου διοξείδιο του άνθρακα. Το πρόβλημα είναι ότι στη Γη δεν υπάρχει ελεύθερο υδρογόνο, και η παραγωγή του αερίου σε μεγάλη κλίμακα βασίζεται στην ηλεκτρόλυση του νερού, μια διαδικασία που απαιτεί μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας. Το σύστημα Synlight διασπά τα μόρια νερού με διαφορετικό τρόπο: το καυτό μέταλλο της πλάκας αντιδρά με το οξυγόνο του νερού, οπότε το υδρογόνο απελευθερώνεται ως αέριο. Με περαιτέρω θέρμανση το οξυγόνο αποδεσμεύεται στη συνέχεια από το μέταλλο και η διαδικασία επαναλαμβάνεται επ’ αόριστον. Οι ερευνητές του DLR παραδέχονται ότι ο ίδιος ο τεχνητός ήλιος δεν θα ήταν και πολύ οικονομικός στη χρήση, αφού σε τέσσερις ώρες λειτουργίας καταναλώνει την ενέργεια που χρειάζεται μια τετραμελής οικογένεια για έναν χρόνο. Το Synlight ουσιαστικά επιτρέπει στους ερευνητές να εκτελούν πειράματα σε απόλυτα σταθερές συνθήκες ισχυρού φωτισμού, κάτι που δεν είναι εύκολο κάτω από τον νεφελώδη ουρανό της Γερμανίας. Απώτερος στόχος είναι να επιτύχουν παραγωγή υδρογόνου απευθείας με ηλιακή ενέργεια αντί με ηλεκτρόλυση. Μένει να δούμε αν ο ισχυρότερος τεχνητός Ήλιος του κόσμου θα φέρει πιο κοντά τη λεγόμενη οικονομία του υδρογόνου.
Βαγγέλης Πρατικάκης
https://www.in.gr/2017/03/23/tech/stin-priza-o-megalyteros-texnitos-ilios-toy-kosmoy/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου