78 χρόνια μετά το μεγάλο Όχι

Του Αντώνη Πανούτσου

«78 χρόνια μετά το μεγάλο Όχι, αναλαμβάνουμε τον ιστορικό ρόλο που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας. Να αγωνιστούμε και σήμερα για να μην δούμε ποτέ ξανά στην Ελλάδα και την Ευρώπη να ζωντανεύει το φάντασμα του φασισμού και του ολοκληρωτισμού». Το μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα για την επέτειο της 28ς Οκτωβρίου. Φαινομενικά αθώο αλλά όχι και τόσο.

Πρώτον γιατί την 28 Οκτωβρίου του 1940 οι Έλληνες δεν αγωνίστηκαν κατά του φασισμού αλλά κατά της Ιταλίας. Η Ελλάδα είχε προσπαθήσει να αποφύγει τον πόλεμο, αγνοώντας τον τορπιλισμό της Έλλης από ιταλικό υποβρύχιο και ζητώντας έμμεσα την μεσολάβηση του Χίτλερ για να αλλάξει γνώμη ο Μουσολίνι και να μην επιτεθεί στην Ελλάδα. Δεν το πέτυχε και όταν ο Μουσολίνι απαίτησε απαράδεκτους όρους ο Ιωάννης Μεταξάς είπε το ΟΧΙ καταλαβαίνοντας ότι κάθε πραγματικός Έλληνας θα τον ακολουθήσει.

Η σύγκρουση έγινε μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας και όχι δημοκρατίας και φασισμού, που με τον Μεταξά κυβερνήτη θα ήταν αστείο. Ένα εθνικό χαρακτήρα που είχε ο πόλεμος και στην υπόλοιπη Ευρώπη μέχρι να μετατραπεί σε πόλεμο υπαγόρευσης τρόπου ζωής και σύγκρουση ανάμεσα στην δημοκρατία, τον κομουνισμό και τον ναζισμό όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Σοβιετική Ένωση. 

Αυτά όμως έγιναν μετά το ’40 και το ΟΧΙ. Το οποίο όπως φάνηκε από το του  Νίκου Παππά που υποτίθεται ότι τιμούσε την 28 Οκτωβρίου αλλάζοντας την σημασία του. Το tweet αναφέρει την «αντίσταση του λαού» και για εικονογράφηση αντί για μια εικόνα από το έπος του ’40 έχει μια αφίσα της ΕΠΟΝ του 1946. Με την ΕΠΟΝ να έχει δημιουργηθεί το 1943. Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Ενίοτε και η απουσία της. Το  ΟΧΙ του ’40  είναι η πιο άβολη επέτειος για τον ΣΥΡΙΖΑ και η απουσία στο tweet του Παππά μιας φωτογραφίας ή ενός πίνακα του Αλεξανδράκη  από το ’40 δείχνει πόσο μάταιος είναι ο αγώνας να μετατραπεί το αλβανικό έπος σε αντιφά διαδήλωση.  

https://www.liberal.gr/arthro/225946/apopsi/a-panoutsos/o-mataios-agonas-tou-syriza-enantia-ston-ethniko-charaktira-tou-40.html