Σε λίγες ώρες συμπληρώνονται 88 χρόνια από την πολιτική μεταβολή (από τον κοινοβουλευτισμό στην δικτατορία) της 4ης Αυγούστου 1936, απ' τον Ιωάννη Μεταξά.
Κατ' αρχάς, πρέπει να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα. Πρώτον, το 1936, τα ευρωπαϊκά κράτη που είχαν κοινοβουλευτικό καθεστώς δεν έφταναν ούτε τα δάχτυλα των δύο χεριών: Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ελβετία, Δανία, Νορβηγία, Σουηδία. Τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης είχαν μοναρχίες, δικτατορίες και ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Δεύτερον. Ο Ι. Μεταξάς δεν κατέβασε τα τανκς, δεν έκανε πραξικόπημα και δεν ανέτρεψε την νόμιμη κυβέρνηση και τον νόμιμο πρωθυπουργό της χώρας, καθώς πρωθυπουργός ήταν ο ίδιος, από τις 13 Απριλίου 1936. Η δε κυβέρνησή του, είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά (από το ΚΚΕ και τον Γεώργιο Παπανδρέου), ενώ υπήρξαν και 4 αποχές.
Απλώς, στις 4 Αυγούστου, με την συγκατάθεση του Βασιλιά Γεωργίου Β', διέλυσε τη Βουλή και ανέστειλε κάποια άρθρα του Συντάγματος, επικαλούμενος κυρίως τον κομμουνιστικό κίνδυνο, καθώς το ΚΚΕ οργάνωνε συνεχείς απεργίες, που κατέληγαν σε αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία. Μάλιστα, η κομμουνιστοκρατούμενη ΓΣΕΕ, είχε εξαγγείλει γενική απεργία και συλλαλητήρια για τις 5 Αυγούστου. Υπενθυμίζω ότι στην Ισπανία, είχε ήδη αρχίσει ο εμφύλιος πόλεμος...
Τα προηγούμενα χρόνια, το 1926 έως το 1928, ο Ι. Μεταξάς είχε διατελέσει υπουργός Συγκοινωνιών, στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη. Το 1932 έως το 1933 διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη.
Στις 5 Μαρτίου 1936, ορκίστηκε Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δεμερτζή, ενώ στις 14 Μαρτίου ορκίστηκε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Δεμερτζή έγινε αυτός πρωθυπουργός.
Και τώρα δίνω τον λόγο στον γνωστό αριστερό δημοσιογράφο, δοκιμιογράφο, κριτικό κινηματογράφου και πολυγραφότατο συγγραφέα Βασίλη Ραφαηλίδη, να μας πει την γνώμη του για τον Ι. Μεταξά και την διακυβέρνησή του. Τα αποσπάσματα προέρχονται από το βιβλίο του "Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1974".
« Όσο ήταν στο στρατό, αναδείχθηκε σε άριστο επιτελικό αξιωματικό. Ο Βενιζέλος τον εκτιμούσε ιδιαίτερα και πάρα πολλές φορές τον χρησιμοποίησε σε διεθνείς αποστολές σαν στρατιωτικό εμπειρογνώμονα»
«Κατά τη διάρκεια της υπουργίας του σε πολλές κυβερνήσεις πριν γίνει δικτάτορας, συνέβαλε αποφασιστικά στο να αποκτήσει η Ελλάδα δρόμους της προκοπής»
«Ο Μεταξάς γίνεται δικτάτορας με την πιο μεγάλη άνεση και με τις ευλογίες της Βουλής, πριν κηρύξει και επισήμως τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Ας μην ξεχνάμε πως ο Βενιζέλος είχε πει στον Δεμερτζή να κάνει αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του τον Μεταξά. Και όταν ένας πολιτικός αντίπαλος του αναστήματος του Βενιζέλου σε προκρίνει ως ικανό, είναι φυσικό να καβαλήσεις το καλάμι κυρίως όταν αισθάνεσαι κι όταν είσαι πράγματι ικανός. Και ο Μεταξάς κάθε άλλο παρά τυχαίος ήταν. Έχουμε την τάση να υποτιμούμε τους δικτάτορες. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση να χαρακτηρίζουμε τον Μεταξά νάνο, κάνοντας ανόητη αναφορά στο ανάστημά του. Ο Μεταξάς δεν ήταν νάνος, ήταν λαϊκός ηγέτης. Ο λαός αγάπησε τον Μεταξά, κι ας μάθουμε επιτέλους να λέμε την αλήθεια»
«Ποιος δημαγωγός λέει πως οι φασίστες ηγέτες δεν αγαπούν το λαό και δεν νοιάζονται γι' αυτόν; Τα πιο τολμηρά φιλολαϊκά μέτρα στην Ελλάδα τα πήρε ο Μεταξάς»
«Δεν πρέπει να αποσιωπούμε πως ο Μεταξάς είναι αυτός που
1) Καθιέρωσε τον θεσμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,
2) Επέβαλε τον θεσμό της κοινωνικής περίθαλψης,
3) Καθιέρωσε το θεσμό της υποχρεωτικής άδειας,
4) Επέβαλε το οχτάωρο»
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου