Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τα βασικά δομικά στοιχεία της ζωής σε δείγμα που λήφθηκε από τον αστεροειδή Bennu. Το δείγμα, το οποίο το διαστημικό σκάφος OSIRIS-REx συνέλεξε από τον αστεροειδή και επέστρεψε στη Γη το 2023, περιέχει και τις πέντε νουκλεοβάσεις - τα «γράμματα» που συνθέτουν το DNA και το RNA - μαζί με ανόργανες ενώσεις, οι οποίες δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ στο παρελθόν σε εξωγήινα πετρώματα.
Τα ορυκτά είναι πλούσια σε άνθρακα, θείο, φώσφορο, φθόριο και νάτριο, με αποτέλεσμα να μοιάζουν με αυτά που έχουν απομείνει στους φλοιούς αποξηραμένων λιμνών στη Γη - με τη διαφορά ότι χρονολογούνται στη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτά τα στοιχεία, μαζί με τις πέντε νουκλεοβάσεις (Αδενίνη, Θυμίνη, Γουανίνη, Κυτοσίνη και Ουρακίλη) που αποτελούν το DNA και το RNA, είναι τα βασικά δομικά στοιχεία για τη ζωή στον πλανήτη μας.
Οι δύο ομάδες ερευνητών που έκαναν τις ανακαλύψεις δημοσίευσαν τα ευρήματά τους σήμερα 29 Ιανουαρίου σε δύο εργασίες στο περιοδικό Nature Astronomy.
«Γνωρίζουμε τώρα από τον Bennu ότι τα πρώτα συστατικά της ζωής συνδυάζονταν με πραγματικά ενδιαφέροντες και πολύπλοκους τρόπους στο μητρικό σώμα του αστεροειδή», δήλωσε ο Tim McCoy, συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, επιμελητής μετεωριτών στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Smithsonian. «Ανακαλύψαμε αυτό το επόμενο βήμα στην πορεία προς τη ζωή».
Ο Bennu είναι ένας δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής που έχει πιθανότητα 1 προς 2.700 να προσκρούσει στη Γη το έτος 2182 - οι υψηλότερες πιθανότητες από κάθε άλλο γνωστό διαστημικό αντικείμενο. Ωστόσο, οι επιστήμονες ενδιαφέρονται περισσότερο για το τι είναι παγιδευμένο στον διαστημικό βράχο. Ως αστεροειδής πλούσιος σε άνθρακα, περιέχει πιθανότατα πολλά από τα αρχέγονα μόρια που υπήρχαν όταν πρωτοεμφανίστηκε η ζωή στη Γη.
Το OSIRIS-REx εκτοξεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2016 και διένυσε 320 εκατομμύρια χιλιόμετρα για να φτάσει στον Bennu. Μόλις έφτασε εκεί, το διαστημικό σκάφος τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή για σχεδόν δύο χρόνια, καθώς οι μηχανικοί της πτήσης αναζητούσαν ένα σημείο προσεδάφισης. Μόλις ήρθε σε επαφή με τον διαστημικό βράχο, το OSIRIS-REx εκτόξευσε μια έκρηξη αζώτου από τον μηχανισμό λήψης δειγμάτων Touch-and-Go για να συγκρατήσει την προσγείωση και να αποτρέψει τη βύθισή του μέσα στον αστεροειδή. Η έκρηξη αζώτου συνέλαβε ένα δείγμα 121,6 γραμμαρίων κατά τη διαδικασία.
Τον Οκτώβριο του 2023, το δείγμα μεταφέρθηκε στη Γη με την κάψουλα του OSIRIS-REx, η οποία έφτασε σε ταχύτητες έως και 43.000 χλμ/ώρα πριν ανοίξει το αλεξίπτωτό της και προσγειωθεί με ασφάλεια στην έρημο της Γιούτα. Για να αποφευχθεί η μόλυνση, το δοχείο του δείγματος μεταφέρθηκε σε καθαρό δωμάτιο πριν ανοιχτεί.
Οι ερευνητές της πρώτης μελέτης έλαβαν φέτες του δείγματος Bennu, τις οποίες εξέτασαν με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να μελετήσει τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας του δείγματος με ανάλυση που αντιστοιχεί στο ένα εκατοστό του πλάτους μιας ανθρώπινης τρίχας.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.techgear.gr/episimo-vrethikan-ta-domika-stoicheia-tis-zois-sta-deigmata-toy-asteroeidi-bennu-41150
Explanation: Comets can be huge. When far from the Sun, a comet's size usually refers to its hard nucleus of ice and rock, which typically spans a few kilometers -- smaller than even a small moon. When nearing the Sun, however, this nucleus can eject dust and gas and leave a thin tail that can spread to an enormous length -- even greater than the distance between the Earth and the Sun. Pictured, C/2024 G3 (ATLAS) sports a tail of sunlight-reflecting dust and glowing gas that spans several times the apparent size of a full moon, appearing even larger on long duration camera images than to the unaided eye. The featured image shows impressive Comet ATLAS over trees and a grass field in Sierras de Mahoma, San Jose, Uruguay about a week ago. After being prominent in the sunset skies of Earth's southern hemisphere, Comet G3 ATLAS is now fading as it moves away from the Sun, making its impressive tails increasingly hard to see.
https://apod.nasa.gov/apod/ap250128.html
Τέτοιες μέρες του 1949, συνήλθε στον Γράµµο η περιβόητη 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η απόφαση της οποίας αποτελεί την πιο μαύρη σελίδα στην Ιστορία - Ποινικό Μητρώο της αριστεράς στην Ελλάδα:
«Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα 'δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα με το αίμα του για να την αποχτήσει».
Είχε προηγηθεί, τον Δεκέμβριο του 1948, ένα κείμενο του Ν. Ζαχαριάδη στο περιοδικό “Δημοκρατικός Στρατός”, που προϊδέαζε για την απόφαση της 5ης Ολομέλειας:
«Ο Μακεδονικός λαός θα αποκτήσει την ανεξάρτητη, κρατικά ενιαία και ισότιμη θέση στην οικογένεια των λαϊκοδημοκρατικών λαών στα Βαλκάνια».
Η προδοτική απόφαση της 5ης Ολομέλειας, αποτελεί συνέχεια της θέσης για “Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη”, που για πρώτη φορά ελήφθη στο 3ο Έκτακτο Συνέδριο του ΚΚΕ, το οποίο διεξήχθη στα τέλη Νοεμβρίου του 1924. Και αποτελεί την πιο μεγάλη επιβεβαίωση των διαφόρων συμφώνων που υπέγραψε το ΚΚΕ κατά την διάρκεια της κατοχής και μετέπειτα, πότε με τον Τίτο και πότε με τους Βουλγάρους, για την παραχώρηση της Μακεδονίας μας.
Η απόφαση αυτή υπήρξε καταστρεπτική και για τους ίδιους τους αριστερούς, καθώς εκείνοι που συλλαμβάνονταν ως μέλη του παράνομου ΚΚΕ (όσοι παρέμεναν ακόμα στις πόλεις και δεν είχαν βγει στο βουνό...), αντιμετώπιζαν στα στρατοδικεία την ερώτηση, αν συμφωνούν με την απόφαση της 5ης Ολομέλειας. Δηλαδή, με την “απόσπαση μέρους εκ του όλου της ελληνικής επικράτειας”. Δικαίως, λοιπόν, η μετέπειτα χήρα του Μπελογιάννη, Έλλη Παππά, την χαρακτήρισε «καρμανιόλα για τον αγώνα και για τους αγωνιστές».
Ήταν τέτοια η μανία του ΚΚΕ για την παράδοση της Μακεδονίας μας, που τα στελέχη του χαρακτήριζαν «προδότες» ακόμα κι όσους σλαβόφωνους κομμουνιστές και κομμουνίστριες δήλωναν Έλληνες/Ελληνίδες. Αναφέρει σχετικά η Έλλη Παππά, για τον διάλογο που είχε με την γυναίκα του Ζαχαριάδη και στέλεχος του ΚΚΕ, Ρούλα Κουκούλου, με θέμα μια σλαβόφωνη κομμουνίστρια ονόματι Χρυσούλα, που είχε δηλώσει στο Στρατοδικείο πως είναι Ελληνίδα:
«Σε λίγο έτυχε ν' ανταμώσω τη Ρούλα Κουκούλου. Ήταν φουρτουνιασμένη. “Η Χρυσούλα έκανε υποχώρηση στο δικαστήριο”, μου είπε. Απόρησα, γιατί η κοπέλα δεν ήτανε διατεθειμένη ούτε δήλωση μετανοίας να κάνει ούτε να μιλήσει εναντίον του Κόμματος και του Δημοκρατικού Στρατού. “Τι υποχώρηση;”, ρώτησα. “Είπε στο δικαστήριο πως είναι Ελληνίδα”! “Καλά, κι αυτό είναι υποχώρηση;”. “Φυσικά! Αρνήθηκε την μακεδονική εθνικότητά της”».
Βέβαια, μια ανεξάρτητη Μακεδονία, δεν θα μπορούσε να σταθεί στην πράξη ως κρατική οντότητα. Γι’ αυτό, νωρίτερα το ΚΚΕ είχε κάνει συμφωνία με τον Τίτο, να του παραχωρήσει την Μακεδονία, για να την ενσωματώσει στην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (το σημερινό κρατίδιο των Σκοπίων). Και προφανώς, την Θράκη που θα “περίσσευε”, θα την παραχωρούσε το ΚΚΕ στην Βουλγαρία, για να αποκτήσει έξοδο στο Αιγαίο.
Αρχικά, ο Τίτο χαιρέτησε την απόφαση της 5ης Ολομέλειας:
«Η ΚΕ του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας θεωρεί τη θέση που πήρε η 5η Ολομέλειά σας για το ζήτημα των Μακεδόνων του Αιγαίου βασικά ως σωστή και ωφέλιμη για τον σημερινό απελευθερωτικό αγώνα».
Γρήγορα όμως διαπίστωσε πως το ΚΚΕ δεν είχε σκοπό να παραχωρήσει την Μακεδονία σ’ αυτόν, αλλά στους Βουλγάρους! Στην ξαφνική αυτή αλλαγή στάσης του ΚΚΕ και την αθέτηση της προφορικής συμφωνίας του με τον Τίτο, προς χάρη των Βουλγάρων, θα αναφερθώ τις προσεχείς ημέρες...
Πηγές:
Σάκης Μουμτζής, «Πως η Ελλάδα παρέμεινε στον ελεύθερο κόσμο».
«Εμφύλιος Πόλεμος - Έγγραφα από τα Γιουγκοσλαβικά και Βουλγαρικά Αρχεία», σε επιμέλεια Β. Κόντη και Σ. Σφέτα.
Έλλη Παππά, «Μαρτυρίες μιας διαδρομής»
Πραγματογνώμoνας δεν είμαι, ειδικές τεχνικές γνώσεις δεν διαθέτω, εν αντιθέσει προς τη συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών των ΜΚΔ. Ας είναι και κάποιος άσχετος σε αυτή τη ζωή... Ακούω μια θεωρία. Ο τεχνικός σύμβουλος των συγγενών, αποκλείει την πιθανότητα η έκρηξη να είναι αποτέλεσμα μόνο της σύγκρουσης. Άρα εικάζει ότι υπήρχε κάπου, κάποιο άλλο εύφλεκτο υλικό. Πιθανολογεί δε στην εμπορική αμαξοστοιχία. Μάλιστα. Το υλικό αυτό, στην περίπτωση που έχει βάση η εικασία, θα ήταν σε πολύ μεγάλες ποσότητες. Και μετά την έκρηξη, τεράστιο αποτύπωμα της ύπαρξής του, φαντάζομαι, έστω και ως κατάλοιπο της καύσης θα κατακάθισε σε μια τεράστια έκταση στη γύρω περιοχή. Εδώ μπαίνει όχι η εικασία, η συνωμοσιολογία. "Γι αυτό μπαζώθηκε ο χώρος". Από τις φωτογραφίες που έχω δει, το μέρος όπου έπεσε χαλίκι, είναι απειροελάχιστο σε σχέση με τη συνολική επιφάνεια. Οποιοδήποτε θα μπορούσε να συλλέξει δείγμα στην ατελείωτη έκταση που δεν "μπαζώθηκε"... "Μα, ξεμπαζώθηκε κιόλας", συνεχίζουν άλλες θεωρίες. Δηλαδή τι;;!!! Ανείπωτες ποσότητες χώματος από μια τεράστια έκταση μεταφέρθηκαν αλλού;;;!!! Ας το δεχθώ και αυτό. Αν κατάλαβα καλά, ο προορισμός του χώματος έγινε γνωστός στους συγγενείς. Άρα μπορούσαν από εκεί να συλλέξουν δείγμα... Φαντάζομαι, εν τη αγνοία μου πάντα να ομολογήσω, ότι η όποια εικασία δύναται να γίνει πραγματικό γεγονός από την ανάλυση δειγμάτων που θα ξεκαθαρίσουν αν υπήρχε εύφλεκτο υλικό, και αν ναι τι είδους. Σε ποιο εξιδεικευμενο τεχνικό εργαστήριο έχουν δοθεί δείγματα, ποιο το πόρισμά τους, και αν δεν υπάρχουν πορίσματα, πότε τα αναμένουμε;;; Πόσο θέλει ένα εργαστήριο να κάνει μια ανάλυση σύστασης;;;!!! Προφανώς, όλα αυτά τα απολύτως λεπτομερειακά και πολυσύνθετα, δεν θα έπρεπε να απασχολούν μια κοινωνία που τελεί εν απόλυτη άγνοια, αλλά θα έπρεπε να απασχολούν αποκλειστικά τις ανακριτικές αρχές, τους συμβούλους πραγματογνώμονες και την ακροαματική διαδικασία... Επειδή όμως μας έχουν βάλει για περίεργους λόγους σε όλη αυτή τη λούπα, δεν θα έπρεπε να μας εξηγήσουν και κάποια απλά και προφανή:;;; Με απλά λόγια, σαν να είμαστε 6χρονα
