Το «alors c᾽ est la guerre» (λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο) του Μεταξά ήταν προϊόν ορθής σκέψης και εθνικής συνείδησης!!!

#Μεταξάς

Ioannis Bougas 

"Ελεύθερος Μωριάς 1943-44"). 1.1 Τό ἔπος τοῦ ᾽40

Ὅπως συνέβη καί στόν Πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ἡ Ἑλλάδα δέν μπόρεσε νά ἀποφύγει τήν ἐμπλοκή της οὔτε καί στόν Δεύτερο, παρά τήν προτίμηση τῆς τότε ἡγεσίας της στήν οὐδετερότητα. Ὁ Ἰωάννης Μεταξάς ἀπό τήν ἐγκαθίδρυση τοῦ καθεστῶτος του εἶχε ἐκφρασθεῖ ὑπέρ τῆς οὐδετερότητος τῆς Ἑλλάδος ἔναντι τῆς ὁρατῆς ἀπειλῆς πολέμου. Ταυτόχρονα ὅμως προετοίμαζε τόν στρατό καί τή χώρα γιά πόλεμο, γιατί θεωροῦσε ἐθνική ὑποχρέωση σέ περίπτωση ἐπίθεσης νά ὑπάρξει ἀντίσταση μέχρις ἐσχάτων, ἄν ὄχι γιά τή νίκη, ὁπωσδήποτε «γιά νά ἀποφύγει τό ἔθνος τήν ἀτίμωση». Μαζί μέ τή ἀπόφασή του γιά ἀντίσταση, εἶχε κάνει ἀπόλυτα σαφές ὅτι σέ περίπτωση πολέμου ἡ Ἑλλάδα, λόγω τῆς γεωπολιτικῆς της θέσεως στήν Ἀνατολική Μεσόγειο, θά βρισκόταν στό πλευρό τῆς Μεγάλης Βρετανίας.

Ἀπό τό 1934, πρίν δηλαδή τή δικτατορία, εἶχε διατυπώσει ὁ Μεταξάς αὐτό τό δόγμα τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς γιά τή Μεσόγειο. Σέ σύσκεψη ὅλων τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν τήν 3η Μαρτίου 1934 γιά τό Βαλκανικό Σύμφωνο, εἶχε πεῖ: «Ἡ Ἑλλάς δέν εἶναι χερσόνησος περιβρεχόμενη ἀπό θάλασσα, ἀλλά μία θάλασσα περιβαλλομένη ὑπό ξηρᾶς… ἡ Ἑλλάς δέν δύναται λοιπόν νά τά βάλη ὡς ἐκ τῆς γεωγραφικῆς της θέσεως μέ καμμίαν ἀπολύτως ναυτικήν Δύναμιν Μεγάλην... Ἄν καί εἶναι βεβαίως παράτολμον εἰς τήν πολιτικήν νά δημιουργῆ κανείς δόγματα, ἡ Ἑλλάς δύναται νά θέση ὡς δόγμα πολιτικόν ὅτι ἐν οὐδεμίᾳ περιπτώσει δύναται νά εὑρεθῆ εἰς στρατόπεδον ἀντίθετον ἐκείνου εἰς τό ὁποῖον θά εὑρίσκεται ἡ Ἀγγλία. Δυνάμεθα τοῦτο νά τό θεωρήσωμεν ὡς δόγμα. Ἐγώ τουλάχιστον τό ἀσπάζομαι»!

Τό ἴδιο δόγμα εἶχε προβάλει στούς 7 ἐν ἐνεργείᾳ ἀντιστρατήγους τοῦ στρατοῦ ξηρᾶς σέ συνάντηση μαζί τους στίς 21 Μαΐου 1940. Σ᾽ αὐτή τή φιλοβρετανική θέση του ὁ Μεταξάς βρισκόταν σέ ἀπόλυτη ἁρμονία καί μέ τόν σταθερά ἀγγλόφιλο βασιλιά Γεώργιο Β’, ἀλλά καί τήν ἡγεσία τοῦ στρατοῦ πού μετά τό ἀποτυχημένο Βενιζελικό Κίνημα τοῦ 1935 διοικεῖτο ἀποκλειστικά ἀπό βασιλόφρονες ἀξιωματικούς.

Μέ τά παραπάνω δεδομένα, κανείς δέν ἔπρεπε νά ἔχει τήν παραμικρή ἀμφιβολία ὅτι τό «alors c᾽ est la guerre» (=λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), μέ τό ὁποῖο ὁ Μεταξάς ἀπάντησε ψυχρά καί λακωνικά στόν Ἰταλό πρέσβη τή νύχτα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, βγῆκε μετά ἀπό προηγούμενη σκέψη καί μέ πεποίθηση στήν ὀρθότητά του. Ὅσοι ἀμφισβητοῦν τήν εἰλικρίνεια τοῦ Μεταξᾶ στό «ΟΧΙ», τό κάνουν καθαρά ἀπό πολιτική ἀντιπαλότητα καί μόνον...."