Με έκπληξη διάβασα την τοποθέτηση του πρώην Δημάρχου Κω κ. Κώστα Καΐσερλη για το θέμα της μαρμάρινης επιγραφής στον χώρο του Νοσοκομείου, η οποία είναι αφερωμένη στη μνήμη του αείμνηστου Σταμάτη Μανούση.
Το αίσθημα της έκπληξης, μου δημιουργήθηκε διότι τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του Σταμάτη Μανούση, η μνήμη του συνεχίζει για κάποιους να στιγματίζεται απ' την άστοχη πολιτική επιλογή συμμετοχής του στα Ιουλιανά του 1965 (Αποστασία).
Η δημόσια τοποθέτηση που έκανε ο κ. Καΐσερλης, χαρακτηρίζοντας τον νεκρό ως “αποστάτη” και ως “προάγγελο” της ατίμωσης της Χώρας που ήρθε με την Δικτατορία και την Κυπριακή τραγωδία, τον αδικεί διότι εξετάζει την πολιτική ιστορία της Χώρας μονομερώς και ίσως με ένα ιδιότυπο πάθος, το οποίο εν πολλοίς δικαιολογείται λόγω ιδεολογικού προσήμου. Τα Ιουλιανά του 1965 ή αλλιώς Αποστασία, δεν απετέλεσαν προϊόν παρθενογέννεσης, ούτε προέκυψαν ξαφνικά. Απαλλαγμένος από πολιτικά πάθη και ιδελογικά πρόσημα κι εξετάζοντας προσεκτικότερα την ιστορία, θα ανακαλύψει κανείς οτι η Αποστασία και οι λεγόμενοι Αποστάτες, ήταν αφενός μεν προϊόντα συνωμοσίας, αφετέρου δε ιστορική πράξη που ήλθε ως αποτέλεσμα ΚΑΙ της Υποθέσεως ΑΣΠΙΔΑ.
Μια υπόθεση που ως εμπνευστή κι εγκέφαλο είχε τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου. Τον Πρωθυπουργό, πλάι στον οποίον ο κ. Καΐσερλης θήτευσε πολιτικά και ιδεολογικά αλλά πρωτίστως ως “σύντροφος” στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ.
Αδικείται απ' την εν λόγω θέση του ο κ. Καΐσερλης. Αδικεί τον εαυτόν του διότι είναι στοχευμένα μονομερής και μονοδιάστατος ως κριτής. Υπερτονίζει την εμπλοκή του Σταμάτη Μανούση στην Αποστασία, αλλά ξεχνά να αναφέρει, αφενός μεν την σπουδαία Αντιστασιακή του Δράση, αφετέρου δε το πλούσιο επιστημονικό και ευγενές φιλανθρωπικό του έργο, καθ' όλην την πορεία του βίου του.
Κι αν εν τέλει η άστοχη πολιτική επιλογή του Σταμάτη Μανούση, πρέπει να θεωρείται καθολικά κολάσιμη και ατιμωτική για την υγιώς σκεπτόμενη Κοινωνία, που ως τέτοια θέλουμε να θεωρούμε την τοπική μας κοινωνία, τότε πως θα αντιδρούσε ο ίδιος ο κ. Καΐσερλης εάν κάποιος μηδένιζε την δική του πολυετή και πλούσια προσφορά στον τόπο μας, στεκόμενος μόνο και μόνο στο γεγονός οτι πολιτεύτηκε με το κόμμα το οποίο έφερε τα Μνημόνια και την Οικονομική Κρίση που οδήγησε στο τέλμα και την απόγνωση χιλιάδες συμπολίτες μας;
Πως θα αντιδρούσε εάν κάποιος του αφαιρούσε το επίτευγμα του Τουριστικού Θαύματος της Κω το οποίο συνετελέσθει επί των ημερών του στους θώκους του Δήμου Κω, επειδή απλώς συμμετείχε ως Υπουργός στην Κυβέρνηση του μειοδότη στην υπόθεση της Τραγωδίας των Ιμίων Κώστα Σημίτη, του επονομαζομένου και αρχιερέα της φούσκας του Χρηματιστηρίου και της Διαπλοκής που εξήντλησε και καταρράκωσε αφενός μεν το εθνικό γόητρο των Ελλήνων το 1996, αφετέρου δε διέλυσε οικονομικά τη μεσαία τάξη το 1999; Υποθέτω θα αισθάνονταν αδικημένος πολιτικά και ιστορικά. Και θα ήταν !!!
Γι' αυτούς του λόγους λοιπόν επιμένω οτι αδικεί τον κ. Καΐσερλη η τοποθέτησή του για την μαρμάρινη πλάκα εις μνήμην του Σταμάτη Μανούση στον χώρο του Νοσοκομείου. Αδικείται η ιστορία του κ. Καΐσερλη, η προσφορά του στην Κω κι εν τέλει η αναπόφευκτη μελλοντική πολιτική του υστεροφημία.
Τα εσωτερικά του Νοσοκομείου και τις αποφάσεις της Διοίκησης αυτού για θέματα καλλωπισμού, τα περιγράφει ευστοχότατα η ρήση του θυμόσοφου ελληνικού λαού: “Όλα τα 'χει η Μαργιωρή, ο φερετζές της λείπει”, κύριε ΑΦΑΝΤΕ Διοικητά του Νοσοκομείου Κω. Φέρτε μας κανέναν γιατρό κι αφήστε τις... “πλάκες”. Δεν έχετε χιούμορ πλέον... Φιλικά Πάντα Παναγιώτης Ζουζούνης
https://www.ekfrasifm.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου