Αρθρογραφώ ξανά μετά από 3 μήνες ,χωρίς φόβο αλλά με πάθος, στην σκιά ενός φρικώδους πολέμου και μιας παγκόσμιας κρίσης. Με ξύπνησε από τον συγγραφικό μου λήθαργο μία έντονη μυρωδιά από τα εγχώρια πλυντήρια εισβολέων και ένας πνιχτός θόρυβος από συναυλίες καλλιτεχνών που πληρώνονται σε ρούβλια. Πόσα κιλά πηχτής βλακείας και πίστης σε έναν Ρώσο πατερούλη και ένα φαλιρισμένο ιδεολογικό εργοστάσιο μπορούμε να αντέξουμε άραγε; αΟι ευαίσθητοι και ψυχοπονιάρηδες αλληλέγγυοι με το καταγγελτικό ύφος τώρα κρύβονται πίσω από λέξεις που τις έχουν κάνει σημαία της εμετικής τους ουδετερότητας. Έχουν κουρελιάσει τις λέξεις ‘’ειρήνη’’ και ‘’άνθρωπος’’, έχουν διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, έχουν μπερδέψει τον θύτη και το θύμα.
Ευαίσθητοι όλου του κόσμου πώς και δεν ενώνεστε απέναντι στον σφαγέα; ‘’Όταν είσαι ουδέτερος στις αδικίες, παίρνεις το μέρος του θύτη. Αν ένας ελέφαντας πατάει την ουρά ενός ποντικιού και λες πως είσαι ουδέτερος, το ποντίκι σίγουρα δεν θα εκτιμήσει την ουδετερότητά σου’’, θα μας λέγατε μέχρι πριν λίγο καιρό. Τυφλοί δούλοι του μένους σας για την φιλελεύθερη Δύση, θα σας ρωτήσουμε μια μέρα αν είστε με τους βιαστές ή με τους βιασμένους και θα απαντήσετε ότι είστε με τον έρωτα, όπως τώρα απαντάτε ότι είστε με τον άνθρωπο όταν σας ρωτάμε αν είστε με τους δολοφόνους ή με τους σφαγιασμένους. Υποκριτές που καταπίνετε την κάμηλο και δεν καταδικάζετε την ρωσική εισβολή που άφησε μάνες χωρίς παιδιά και παιδιά χωρίς μάνες, προκαλείτε αηδία σε κάθε σύγχρονο άνθρωπο, σε κάθε δημοκράτη.
Αυτή η δυσωδία μας πνίγει. Μας χαρίζουν όμως και στιγμές γέλιου όσοι ψωμίζονται από τας Ανατολάς. Το ΚΚΕ ακύρωσε την προγραμματισμένη πορεία του λόγω κρύου. Οι αντάρτες που θα έβγαιναν στο βουνό και μας απειλούσαν με πηγάδες δίστασαν να περπατήσουν Μάρτιο μήνα στο κέντρο της Αθήνας. Τα είχαμε παρεξηγήσει τα παιδιά όταν μας έδιναν ραντεβού στα γουναράδικα… Κάτι άλλο θα εννοούσαν τελικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου