6 προς 7 Ιουνίου 1907. ΟΙ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ ΚΡΕΜΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟ ΤΕΛΛΟ ΑΓΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΙΓΓΑ.

Ioannis Bougas

6 προς 7 Ιουνίου 1907. ΟΙ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ ΚΡΕΜΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟ ΤΕΛΛΟ ΑΓΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΙΓΓΑ.

6 Ιουνίου 2018. ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ (Κ.Κ. Εσωτερικού), με την ανοχή και άλλων πολιτικών, παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας (και μαζί με αυτό αναγνωρίσει τους Σλάβους των Σκοπίων ως Μακεδονικό έθνος με Μακεδονική γλώσσα), θα αγνοήσει τη θυσία του Άγρα και του Μίγγα και τόσων άλλων για τη Μακεδονία, όπως και τη γνώμη των σημερινών Ελλήνων!

Λίγα για τη ζωή και το έργο του ήρωα Τέλλου Άγρα.

Ο Τέλλος Άγρας γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880 αλλά καταγόταν από ιστορική οικογένεια των Γαργαλιάνων. Ο ίδιος και τα δυό αδέλφια του ήταν εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αρρένων του δήμου Γαργαλιάνων. Ο παππούς του και ο αδελφός του παππού του ήταν Φιλικοί, δημογέροντες την εποχή της Επανάστασης του ’21, ο ένας επιμελητής στον αγώνα και ο άλλος επικεφαλής σώματος 100 Γαργαλιανιωτών με το οποίον έλαβε μέρος σε μάχες της επανάστασης.

Ο Άγρας κατετάγει στη σχολή Ευελπίδων, και όταν απεφοίτησε τοποθετήθηκε στη φρουρά της Αθήνας. Μετά από μικρό διάστημα άρχισε να επιζητεί να μετατεθεί από την φρουρά της Αθήνας στα σύνορα, στον Τύρναβο της Θεσσαλίας. Για να το επιτύχει, έστειλε αναφορά στον διάδοχο Κωνσταντίνο, κάτι που τον άφησε άναυδο, γιατί ήταν συνηθισμένος να του ζητούν το αντίθετο, μετάθεση στην Αθήνα!

Στο συνοριακό φυλάκιο που υπηρέτησε έγινε ήρωας αρκετών επεισοδίων με τους απέναντι Τούρκους. Σε μια περίπτωση μάλιστα, πήδησε τα σύνορα και μπήκε στο Τούρκικο φυλάκιο προκειμένου να φέρει πίσω ένα όπλο Γκρας που ανήκε στον Ελληνικό Στρατό και το κρατούσαν οι Τούρκοι από τον πόλεμο του 1897. Μετά το επεισόδιο αυτό, έλεγε στους παλαιότερους αξιωματικούς συναδέλφους του για τους Τούρκους : «Απορώ, βρε αδελφέ, πώς τέτοια ζώα σας κυνήγησαν στον πόλεμο του 1897».

Στη Μακεδονία πήγε εθελοντικά κατόπιν επανειλημμένων δικών του προσπαθειών, ενώ οι ανώτεροί του δεν του έδιναν άδεια, λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Αναγκάστηκε να καταφύγει στη μεσολάβηση του φίλου του Μακεδονομάχου Υπολοχαγού Ν. Ρόκκα (καπετάν Κολιός). Τελικά τού έδωσαν την άδεια. Και μια νύχτα του Σεπτεμβρίου του 1906, αυτός αρχηγός με καπετάνιο τον Γεώργιο Τηλιγάδη και δώδεκα ευζώνους Ρουμελιώτες φεύγουν με ιστιοφόρο από το Τσάγεζι (το σημερινό Στόμιο) της Λάρισας για τη Μακεδονία.

Διαβάστε περισσότερα: 
https://docs.google.com/document/d/1RqYrbF3t5LTV3ulwOxMiHxB8oBWG8Ih-tV82O3Kvutg/edit?usp=sharing