1. Gravity
Για κάθε αστροναύτη μέσα σε σκάφος σε περιφορά γύρω από τη Γη τα σώματα είναι «χωρίς βάρος», δεν υπάρχει τεντωμένο νήμα της στάθμης, τα δυναμόμετρα και οι ζυγοί δεν δείχνουν τίποτα, τα αντικείμενα τα αφήνεις και δεν «σπεύδουν» να κινηθούν προς κάποια κατεύθυνση, τα δάκρυα των ανθρώπων έχουν σχήμα σφαίρας . Αν είχαμε γεννηθεί και μεγαλώσει σε ένα τέτοιο διαστημικό σταθμό δεν θα είχαμε ανακαλύψει ούτε τις έννοιες πάνω και κάτω ούτε την έννοια βαρύτητα.
Σε μία κινηματογραφική εκδοχή όλων αυτών, ο George Clooney και η Sandra Bullock στην ταινία GRAVITY είναι 
πλάσματα ενεργοποιημένα σε περιφορά γύρω από τη Γη, στο ύψος των 560 χιλιομέτρων που βρίσκεται και το τηλεσκόπιο Hubble, με την απίστευτη ταχύτητα των 7, 5 περίπου χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο – ως προς το κέντρο της Γης- και γι αυτούς, είτε μέσα στον διαστημικό σκάφος βρίσκονται είτε έξω από αυτό «δεν υπάρχει βαρύτητα».
πλάσματα ενεργοποιημένα σε περιφορά γύρω από τη Γη, στο ύψος των 560 χιλιομέτρων που βρίσκεται και το τηλεσκόπιο Hubble, με την απίστευτη ταχύτητα των 7, 5 περίπου χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο – ως προς το κέντρο της Γης- και γι αυτούς, είτε μέσα στον διαστημικό σκάφος βρίσκονται είτε έξω από αυτό «δεν υπάρχει βαρύτητα».
Όταν αναγκαστούν να βρεθούν έξω από το σκάφος, ο κόσμος εκεί είναι ένας κόσμος χωρίς αέρα, ο ήχος δεν μπορεί να ταξιδέψει, είναι ένας κόσμος σιωπής, η θερμότητα δεν βρίσκει μονοπάτια αγωγής, το μόνο που κυκλοφορεί είναι η ακτινοβολία – ως φως και όχι μόνο- αν δεν φόραγαν τη στολή θα κρύωναν γιατί θα εξέπεμπαν υπέρυθρη ακτινοβολία.
Για να μετακινηθούν σε σχέση με το σκάφος χρειάζεται να αξιοποιήσουν τη Διατήρηση της ορμής ενός συστήματος ή τη μεταβολή της ορμής ενός σώματος όσο καλύτερα γίνεται ή επί τέλους να ασκήσουν δύναμη σε ένα σκοινί .
Μέσα στο σκάφος υπάρχει ατμόσφαιρα αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να είναι παράξενο χωρίς πάνω και κάτω με τα αντικείμενα ωστόσο να μην ξεχνούν την αδράνειά τους, για να μετακινήσεις το οποιοδήποτε προς οποιαδήποτε κατεύθυνση να χρειάζεται να τραβήξεις ή να σπρώξεις λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα με τη μάζα του, ο χωρίς βαρύτητα κόσμος επιτρέπει στα δάκρυα να αναβλύζουν αλλά τους επιβάλλει το να είναι σφαιρικά, ένα περιβάλλον χωρίς άνωση του αέρα – η άνωση είναι συνέπεια της βαρύτητας – στο οποίο ο ζεστός αέρας δεν ανεβαίνει και η φωτιά εμφανίζεται σε ένα περίπου σφαιρικό σχήμα με απόχρωση προς το γαλάζιο.
Οι θεατές, ανάμεσά τους και έφηβοι πιθανότατα μαθητές Λυκείου, βγαίνουν από την αίθουσα με την πεποίθηση ότι 
εκεί ψηλά ( στα 600 km από τη Γη) δεν υπάρχει βαρύτητα, αλλά οι φυσικοί χρειάζεται να τους πουν ότι « η βαρύτητα υπάρχει» - με τιμή γύρω στο 83% της έντασης στο γήινο έδαφος – και όχι μόνο υπάρχει αλλά είναι και «ευλογημένη» γιατί χωρίς αυτήν οι δορυφόροι και οι αστροναύτες δεν θα ήταν σε περιφορά γύρω από τη Γη αλλά θα ταξίδευαν για το πουθενά. Είναι ωστόσο αρκετά δύσκολο να εξηγήσουν τι συμβαίνει με τη βαρύτητα: «υπάρχει ή δεν υπάρχει;» . Η ιδιαίτερη δυσκολία πηγάζει από δύο κυρίως1 στοιχεία.
εκεί ψηλά ( στα 600 km από τη Γη) δεν υπάρχει βαρύτητα, αλλά οι φυσικοί χρειάζεται να τους πουν ότι « η βαρύτητα υπάρχει» - με τιμή γύρω στο 83% της έντασης στο γήινο έδαφος – και όχι μόνο υπάρχει αλλά είναι και «ευλογημένη» γιατί χωρίς αυτήν οι δορυφόροι και οι αστροναύτες δεν θα ήταν σε περιφορά γύρω από τη Γη αλλά θα ταξίδευαν για το πουθενά. Είναι ωστόσο αρκετά δύσκολο να εξηγήσουν τι συμβαίνει με τη βαρύτητα: «υπάρχει ή δεν υπάρχει;» . Η ιδιαίτερη δυσκολία πηγάζει από δύο κυρίως1 στοιχεία.
Το πρώτο είναι το γεγονός ότι για τους «συνήθεις» ανθρώπους θεατές βαρύτητα είναι μόνο
α. αυτό που κάνει τα ροδάκινα να πέφτουν στο έδαφος ή έστω προκαλεί την ελάττωση της απόστασής τους από αυτό καθώς και β. αυτό που κάνει την πλατφόρμα του ζυγού να πιέζεται και ο ζυγός να δείχνει "κάτι"
και δεν είναι «αυτό που διατηρεί τους δορυφόρους σε τροχιά»
Το δεύτερο στοιχείο το «πώς μπορεί να εξηγηθεί η κατάσταση έλλειψης βαρύτητας2 σε ένα δορυφόρο».
Διαβάστε Περισσότερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου