......"Ήμουν 20 χρονών, όταν αποβιβάστηκα στο νησί. Δεν καταλάβαινα τίποτα. Απλά πολεμούσα. Υπήρχαν και άλλοι που δεν γνώριζαν καν πού πέφτει η Κύπρος στο χάρτη. Ούτε είχαμε αντιληφθεί τί ήταν αυτό που πρέπει να κάνουμε. Δεν είχαμε πείρα. Να φανταστείς, ακόμα και στη λέξη "πυρ" ελάχιστοι αντιδρούσαν". Ο ίδιος όπως έλεγαν οι συμπολεμιστές του, δεν φοβόταν ή δεν τουλάχιστον δεν έδειχνε να φοβάται. Ήταν ψύχραιμος και δυνατός και στήριζε τους περισσότερους, γιατί απλά οι εντολές στο γενικότερο χάος, δεν ερχόταν από πουθενά.
Και το χάος αυτό, το βίωσε ο ίδιος και μάλιστα, με τραγικό τρόπο. "Επί τρεις μέρες ήμουν μόνος σε φυλάκιο, χωρίς νερό. Για ψωμί δεν το συζητάω καν. Απέναντί μου έβλεπα άνδρες της ΤΟΥΡΔΥΚ (Τουρκικές Δυνάμεις Κύπρου) και κανείς δεν μου έδινε εντολές για το τι έπρεπε να κάνω. Στο Πυρόι ήμουν τυχερός. Χτυπήθηκε το άρμα μου και δεν κατάλαβα πώς πετάχτηκα έξω από αυτό. Αλλά τα κατάφερα. Είμαι ζωντανός".
Διαβάστε περισσότερα:
http://news247.gr/eidiseis/weekend-edition/melos_ths_eldyk_gia_th_frikh_toy_polemoy_frontiza_ena_pontiki_mono_tote_eniwtha_anthrwpos.2930744.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου