O Δρόμος προς τη δουλεία του Friedrich Hayek είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά και ευανάγνωστα βιβλία της αυστριακής οικονομικής παράδοσης. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αφορά το επιχείρημα ότι ο κεντρικός σχεδιασμός και ο παρεμβατισμός οδηγούν αναπόφευκτα στον αυταρχισμό - ένα επιχείρημα που διατυπώνεται με απλή γλώσσα που συνέβαλε στην πώληση άνω των 350.000 αντιτύπων.
Προς το τέλος του βιβλίου, ο Hayek καταπιάνεται με τους αδιαμφισβήτητους υπερμάχους του αυταρχισμού της εποχής του, και περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα οικοδομήθηκε πάνω στην απέχθεια των υποστηρικτών του έναντι του φιλελευθερισμού.
Ο συγγραφέας, έχοντας γεννηθεί στη Βιέννη και παρακολουθήσει το εκεί πανεπιστήμιο, αντλεί από την στενή του εκπαιδευτική εμπειρία της γερμανικής σοσιαλιστικής παράδοσης για να εντοπίσει τις απαρχές της σε μια θεμελιώδη αντίδραση στο laissez-faire και συγκεκριμένα στους μερκαντιλιστές Βρετανούς υποστηρικτές του. Σ’ αυτή τη γενεαλογία περιλαμβάνει και το ναζιστικό κόμμα το οποίο βρισκόταν στην εξουσία ενόσω έγραφε το βιβλίο.
«Τα δόγματα που καθοδήγησαν τα ηγετικά στοιχεία στη Γερμανία κατά την προηγούμενη γενιά δεν ήταν αντίθετα στον σοσιαλισμό του Marxισμού, αλλά στα φιλελεύθερα στοιχεία που περιέχονταν σ’ αυτών, όπως τον διεθνισμό και τη δημοκρατία του».
Η πρώτη περίπτωση που μελετά είναι ο Werner Sombart, τον οποίο ο Friedrich Engels χαρακτήρισε ως «τον πρώτο Γερμανό πανεπιστημιακό καθηγητή που διέκρινε στα γραπτά του Marx αυτό που πραγματικά είπε ο Marx». Έχοντας εκπονήσει τη διδακτορική του διατριβή πάνω στον Marx, ο Sombart υποστήριξε και ανέπτυξε το Marxιστικό πρόγραμμα μέχρι το 1909.
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.liberal.gr/arthro/185699/think-tanks/Foundation-for-Economic-Education/o-Hayek-gia-tis-sosialistikes-rizes-tou-nazismou.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου