Την επόμενη φορά πηγαίνετε εσείς να σώσετε αυτούς που εισβάλλουν

Χριστίνα Σιδέρη

Κάποτε βρέθηκα σε ιστιοπλοϊκό, στο ράλλυ Αιγαίου, τρέξαμε με 11 μποφόρ επί 9 ολόκληρες ώρες. Ήμουν απο τις τυχερές ενός "εμπειροπόλεμου" πληρώματος. Δεν με πιάνει η θάλασσα. Το θέαμα ομως ήταν τρομακτικό, τα κύμματα πάνω από 2 μέτρα και το ένα πίσω από το άλλο, να σε σκεπάζουν και να σε τραβάνε από το σκάφος. Ήμασταν όλοι δεμένοι και πάλι συχνά βρισκόμασταν στο κενό. Μόνο όποιος έχει παλέψει με τη θάλασσα, μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει κίνδυνος και αγωνία. Έχω ταξιδέψει πάρα πολυ, απο οικογένεια καπεταναίων γαρ και έχω βρεθεί σε πολλά μποφόρ αμέτρητες φορές, αυτό όμως με το μικρό σκάφος κυριολεκτικά ελάχιστα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, αποτέλεσε μοναδική εμπειρία. Με έκανε να συνειδητοποιησω τους κινδύνους του επαγγέλματος των ναυτικών και να σεβαστώ απεριόριστα τους λιμενικούς που βρισκονται καθημερινά σε τετοιες συνθηκες για να προστατεύουν τα θαλάσσια σύνορα αυτής της χωρας. Λυπάμαι που υπάρχουν ανθρωπάκια που κατακρίνουν την επιχείρηση διάσωσης που έγινε με αυτες τις καιρικες συνθήκες και επιρρίπτουν ευθύνες στους λιμενικούς για τον πνιγμό των λαθρομεταναστών. Αυτά τα ανθρωπάκια, αν τα εβαζε κάποιος σε σκάφος με τέτοια κοσμοχαλασιά θα ήταν στο πάτωμα κλαίγοντας, ξερνώντας τα σωθικά τους και ουρλιάζοντας για να σωθούν, κάθε φορά που τα κύματα θα τους κάλυπταν. ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΔΕΙΞΤΕ ΣΕΒΑΣΜΟ και την επομενη φορά πηγαίνετε εσεις να σώσετε αυτους που εισβάλλουν στη χώρα και κάντε και τεμενάδες στους Τούρκους δουλέμπορους. Ο Θεός να μην αξιώσει κανένα να βρεθεί σε τέτοιες συνθήκες, αλλά αν βρεθεί να είναι τυχερός να έχει μαζί του τη Θεία βοήθεια και τους Έλληνες Λιμενικούς!