Ενα πράγμα δεν γίνεται κατανοητό από την αρθρογραφία της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ. Η τσιγκουνιά της. Γιατί μόνο 70% διαγραφή του χρέους και όχι 100%; «Τόσα μας λείπουν...» μπορεί να επιχειρηματολογήσει κάποιος. Σωστό, αλλά κοντόφθαλμο. Μπορεί στο μέλλον να μας λείψουν κι άλλα. Γιατί να μην ορίσουμε τη διαγραφή του χρέους στο 120% ή στο 150%; Να διαγράψουμε τώρα όλο το χρέος και να έχουμε προς διαγραφή -από τα μελλοντικά δάνεια- άλλο ένα 20-50%. Τι; Αυτός ο κόσμος δεν είναι εφικτός;
Προχθές ο κ. Γιώργος Σταθάκης είπε μια σωστή κουβέντα στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο». Το αποκαλούμενο «επαχθές χρέος» στην περίπτωση της Ελλάδας είναι περιορισμένο. «Είναι τα εξοπλιστικά προγράμματα και ο εξηλεκτρισμός του ΟΣΕ, που δεν έγινε ποτέ. Είναι περίπου στο 5%. Η μεγάλη πλειοψηφία του χρέους, πάνω από το 90%, είναι παραδοσιακό, δημόσιο χρέος των αγορών, δηλαδή των ομολόγων. Εκεί δεν υπάρχει νομική διαδικασία για να αμφισβητηθεί».
Βέβαια είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί νομικά ακόμη και το χρέος που δημιούργησαν οι εξοπλισμοί και ο ανύπαρκτος εξηλεκτρισμός του ΟΣΕ. Ακόμη κι αν δεν λάβουμε υπόψη το «κούρεμα» που ήδη έγινε, υπάρχει πρόβλημα και να πείσουμε τους άλλους ότι τα δάνεια που πήραν οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι «επαχθές χρέος». Ο ορισμός του Αλεξάντερ Σακ, που έγινε διεθνής νομολογία, λέει τα εξής: «Οταν μια δεσποτική κυβέρνηση συνάπτει δάνεια όχι για τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κράτους, αλλά για να ενισχύσει τον εαυτό της, να καταστείλει λαϊκές εξεγέρσεις, αυτό το χρέος είναι απεχθές για τον λαό ολόκληρου του κράτους. Αυτό το χρέος δεν δεσμεύει το έθνος· είναι χρέος του καθεστώτος, προσωπικό χρέος που συμφώνησε ο ηγεμόνας και τελικά καταπίπτει με το τέλος του καθεστώτος...».
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.kathimerini.gr/553358/opinion/epikairothta/politikh/oi-tsigkoynies-me-to-xreos
Προχθές ο κ. Γιώργος Σταθάκης είπε μια σωστή κουβέντα στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο». Το αποκαλούμενο «επαχθές χρέος» στην περίπτωση της Ελλάδας είναι περιορισμένο. «Είναι τα εξοπλιστικά προγράμματα και ο εξηλεκτρισμός του ΟΣΕ, που δεν έγινε ποτέ. Είναι περίπου στο 5%. Η μεγάλη πλειοψηφία του χρέους, πάνω από το 90%, είναι παραδοσιακό, δημόσιο χρέος των αγορών, δηλαδή των ομολόγων. Εκεί δεν υπάρχει νομική διαδικασία για να αμφισβητηθεί».
Βέβαια είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί νομικά ακόμη και το χρέος που δημιούργησαν οι εξοπλισμοί και ο ανύπαρκτος εξηλεκτρισμός του ΟΣΕ. Ακόμη κι αν δεν λάβουμε υπόψη το «κούρεμα» που ήδη έγινε, υπάρχει πρόβλημα και να πείσουμε τους άλλους ότι τα δάνεια που πήραν οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι «επαχθές χρέος». Ο ορισμός του Αλεξάντερ Σακ, που έγινε διεθνής νομολογία, λέει τα εξής: «Οταν μια δεσποτική κυβέρνηση συνάπτει δάνεια όχι για τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κράτους, αλλά για να ενισχύσει τον εαυτό της, να καταστείλει λαϊκές εξεγέρσεις, αυτό το χρέος είναι απεχθές για τον λαό ολόκληρου του κράτους. Αυτό το χρέος δεν δεσμεύει το έθνος· είναι χρέος του καθεστώτος, προσωπικό χρέος που συμφώνησε ο ηγεμόνας και τελικά καταπίπτει με το τέλος του καθεστώτος...».
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.kathimerini.gr/553358/opinion/epikairothta/politikh/oi-tsigkoynies-me-to-xreos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου