Η συζήτηση για τις δραματικές σχολές φέρνει στην επιφάνεια ευρύτερα ζητήματα που αφορούν την ανώτατη και μεταλυκειακή εκπαίδευση.
Πρώτα απ’ όλα θυμίζει ότι δεν είναι μόνο οι απόφοιτοι των δραματικών σχολών που στερούνται την ακαδημαϊκή αναγνώριση. Πολλά παιδιά που αποφοιτούν από τα λεγόμενα κολέγια με τριετείς και τετραετείς σπουδές αντιμετωπίζονται και αυτά, ακαδημαϊκά, ως απόφοιτοι λυκείου, ακόμη κι αν τα κολέγια στα οποία σπούδασαν συνεργάζονται με αναγνωρισμένα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια που χορηγούν και τους τίτλους. Μετά από μεγάλη ευρωπαϊκή πίεση, αλλά και μεγάλη εσωτερική αντίδραση από πολιτικές και επαγγελματικές συντεχνίες, κατάφεραν τελικά να αναγνωρίζονται (με δυσκολίες) τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, αλλά όχι τα ακαδημαϊκά. Ετσι, εάν έχεις πρώτο πτυχίο από κολέγιο, ακόμη κι αν μετά κάνεις διδακτορικό ή είσαι καθηγητής στο Harvard, για την Ελλάδα, ακαδημαϊκά, είσαι απόφοιτος λυκείου.
Γιατί όλα αυτά; Διότι το άρθρο 16 του Συντάγματος επιβάλλει η ανώτατη εκπαίδευση να παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Δεν μπορεί να το κάνει ούτε το Εθνικό Θέατρο που είναι ΝΠΙΔ. Θα ήθελα να δω αυτούς που διεκδικούν σήμερα ακαδημαϊκή αναγνώριση για τις ιδιωτικές δραματικές σχολές να υποστηρίζουν την αναθεώρηση του άρθρου 16 ώστε όλα τα ιδρύματα που παρέχουν ανώτατη εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτικά, μη κερδοσκοπικά και κερδοσκοπικά, να αξιολογούνται ακαδημαϊκά για να μπορούν να ελέγχονται, να βελτιώνονται και να απονέμουν αναγνωρισμένα πτυχία.
Διαβάστε περισσότερα:
https://www.kathimerini.gr/society/562208404/arthro-tis-v-kinti-stin-k-oi-dramatikes-scholes-kai-to-arthro-16/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου