Οι Έλληνες στη Μαύρη Θάλασσα…

 Από το βιβλίο της Μαριάννας Κορομηλά «Οι Έλληνες στη Μαύρη Θάλασσα…» Πολ. Ετ. Πανόραμα, 1992, ανανεωμένη έκδοση 2002).

Κείμενο: Μαριάννα Κορομηλά

Από τον Ερανιστή

Οι Ρωσοτουρκικοί πόλεμοι, που άρχισαν τον καιρό του Μεγάλου Πέτρου (1689-1725) και συνεχίστηκαν από τους διαδόχους του μέχρι το 1917-1918, άλλαξαν σταδιακά το πολιτικό πρόσωπο της οθωμανικής «λίμνης» (δηλαδή της Μαύρης Θάλασσας).

Η μεγάλη ναυτεμπορική ανάπτυξη της νεοϊδρυθείσας Οδησσού είχε ως αποτέλεσμα να εξελιχθεί ταχύτατα σε ένα από τα σημαντικότερα ναυτασφαλιστικά κέντρα της Μαύρης Θάλασσας και της Αν. Μεσογείου.

Η μεγάλη Ορθόδοξη Δύναμη άνοιγε δρόμο και κατέβαινε προς τον Νότο., την περιοχή που μετά τις κατακτήσεις ονομάστηκε «Νοβαρούσια» (Νέα Ρωσία). Από τον καιρό της αποτυχημένης εκστρατείας του Μεγάλου Πέτρου στον Προύθο, το 1711 (όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Αζόφ, που είχε κατακτήσει το 1696), μέχρι τη σύλληψη του «Ελληνικού Σχεδίου» από την Αικατερίνη τη Μεγάλη (1762-1796) είχε περάσει μισός αιώνας. Η Ρωσία είχε ενσωματώσει την Αζοφική, την Κριμαία, την Ουκρανία και η κατάκτηση της βορειοανατολικής Μολδαβίας δεν θα αργούσε.

Η Τσαρίνα ονειρευόταν τώρα να διώξει τους Τούρκους από την Ευρώπη, να επεκτείνει την κυριαρχία της στη Γεωργία και στον Πόντο και να ανασυστήσει μια ιδεατή «Ελληνική Αυτοκρατορία» υπό τσαρικό έλεγχο –είχε άλλωστε βαφτίσει Κωνσταντίνο τον εγγονό της, φιλοδοξώντας να τον δει στον θρόνο της Κωνσταντινούπολης.

Διαβάστε περισσότερα:

https://ardin-rixi.gr/archives/248481