Αφήνουμε άλλη μια εθνική επέτειο με την πικρή διαπίστωση ότι υπάρχουν πολίτες που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το έπος του ’40 συνέβη ΕΠΕΙΔΗ ο εισβολέας ήταν φασίστας.
Δίνοντας ιδεολογικό υπόβαθρο στο Έπος, δηλαδή χαρακτηρίζοντας «αντιφασιστικό» τον αγώνα των παππούδων μας στα βουνά της Ηπείρου -υπό την έννοια ότι το ΚΙΝΗΤΡΌ τους δεν ήταν να υπερασπιστούν εθνικό έδαφος, αλλά πρώτα να μάθουν ποιος παραβίασε αυτό και μετά να ξεσηκωθούν- τους προσβάλουμε όσο δεν πάει. Τόσο που η προσβολή φτάνει στην ύβρι.
Ας διατυπωθεί πιο απλά, σε γλώσσα μαθητών δημοτικού: ναι, η ιταλική κυβέρνηση τότε ήταν φασιστική και αντίστοιχα η γερμανική ναζιστική. Ναι, πολεμήσαμε και αντισταθήκαμε απέναντι σε φασίστες και ναζί –τώρα το ξέρουμε καλά, όπως γνωρίζουμε καλά και τι σημαίνουν αυτά τα δυο (εκ του αποτελέσματος). Όμως ΔΕΝ τους πολεμήσαμε ΕΞΑΙΤΙΑΣ αυτού! Και κομμουνιστές σοβιετικοί να ήταν το ΙΔΙΟ οφείλαμε να κάνουμε. Και δημοκρατικοί, και μωαμεθανοί, και ινδουιστές και καπιταλιστές και… ιμπεριαλιστές βίγκαν!
Κοντολογίς, η εθνική αξιοπρέπεια, οι απελευθερωτικοί αγώνες και ο πόθος για ελευθερία, δεν έχουν ιδεολογικό χρώμα. Όταν αποκτούν, ξεπέφτουν κάπου ανάμεσα στην ιδιοτέλεια και στην διευθέτηση διαφορών… Και ο πατριώτης μεταμορφώνεται σε φανατικό κομματάρχη (δεξιό ή αριστερό -αδιάφορο).
Όταν ο μεγάλος Αννίβας Βάρκας έφτασε το 216 π.Χ. στα περίχωρα της Ρώμης, σαρώνοντας την Αυτοκρατορία στο διάβα του, μια κραυγή αγωνίας και πανικού έκανε το γύρο της πόλης: «Ο Αννίβας είναι προ των πυλών!» (το γνωστό “Hannibal ante portas”). Αμέσως κίνησαν γη και ουρανό για να αμυνθούν και να νικήσουν τον εισβολέα. Ο ιστορικός δεν αναφέρει τίποτα για φασίστες και φασισμό. Δεν υπάρχει πηγή που να αναφέρει ότι αναφώνησαν... fascists ante portas!
Συμπέρασμα: η χώρα πορεύεται χωρίς ένα μέρος των κατοίκων της να γνωρίζει τι και γιατί γιορτάζει την 28η.
Και να ‘ταν μόνο αυτό…
Πάμε γι’ άλλα κι ο Θεός βοηθός.
(Αντιγραφή παλιότερης ανάρτησης του Δημήτρης Αλικάκος )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου